اهنوس دعای محبت و عشق – دعای بخت و اقبال – رزق و کارگشایی – باطل السحر و چشم زخم – زبانبندی
دعای درود و صلوات بر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص)
پیامبر اسلام حضرت محمد (ص)، آخرین فرستاده ی الله متعال برای هدایت مردم بوده و همواره انسان ها را به نیکی دعوت کرده است و معجزه آن حضرت کتاب قرآن است. در این مطلب دعای حضرت علی علیه السلام برای درود فرستادن به پیامبر (ص) و همین طور تصدیق کنندگان اینشان را می آموزیم که پر است از خیر و برکت و نیکی.
انشالله که شما هم با خواندن آن به ثواب عظیمی رسید، انشالله
دعای درود و صلوات بر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص),دعای درود بر پیامبر (ص),دعای مجرب و سریع التاثیر صلوات بر پیامبر اسلام,دعای صلوات بر پیامبر (ص),دعای صلوات امام زمان,دعای صلوات چهارده معصوم,دعای صلوات خاصه,دعای صلوات امام رضا,دعای صلوات کبیره,دعای صلوات فتح,دعای صلوات امام زمان صوتی,دعا های عظیم و مجرب صلوات بر پیامبر (ص),ادعیه عظیم برای صلوات,دعا های مجرب صلوات,
دعای درود و صلوات بر پیامبر اسلام حضرت محمد (ص)
اَللَّهُمَّ وَ أَتْبَاعُ الرُّسُلِ وَ مُصَدِّقُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْأَرْضِ بِالْغَيْبِ عِنْدَ مُعَارَضَةِ الْمُعَانِدِينَ لَهُمْ بِالتَّكْذِيبِ وَ الاِشْتِيَاقِ إِلَى الْمُرْسَلِينَ بِحَقَائِقِ الْإِيمَانِ
بارخدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن گروه از مردم روى زمين را ياد كن كه پيروان پيامبران بودند و ناديده به پيامبريشان گواهى دادند، به هنگامى كه معاندان به دروغشان نسبت مى دادند.
فِي كُلِّ دَهْرٍ وَ زَمَانٍ أَرْسَلْتَ فِيهِ رَسُولاً وَ أَقَمْتَ لِأَهْلِهِ دَلِيلاً مِنْ لَدُنْ آدَمَ إِلَى مُحَمَّدٍ – صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ –
آنان در هر زمان از عهد آدم تا محمد صلى الله عليه و آله – كه پيامبرانى مبعوث داشتى و راهنمايانى برانگيختى
مِنْ أَئِمَّةِ الْهُدَى وَ قَادَةِ أَهْلِ التُّقَى عَلَى جَمِيعِهِمُ السَّلاَمُ فَاذْكُرْهُمْ مِنْكَ بِمَغْفِرَةٍ وَ رِضْوَانٍ
كه پيشوايان هدايت بودند و سرداران اهل تقوى – بر آنان به تمامى سلام و درود باد – به پرتو حقايق ايمان شوق يارى رسولان داشتند.
اَللَّهُمَّ وَ أَصْحَابُ مُحَمَّدٍ خَاصَّةً الَّذِينَ أَحْسَنُوا الصَّحَابَةَ وَ الَّذِينَ أَبْلَوُا الْبَلاَءَ الْحَسَنَ فِي نَصْرِهِ وَ كَانَفُوهُ
بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، اصحاب محمد را ياد كن، بويژه آنان كه حق صحبتش نيكو ادا كردند و در نصرتش دليريها نمودند و به يارى او بر خاستند
وَ أَسْرَعُوا إِلَى وِفَادَتِهِ وَ سَابَقُوا إِلَى دَعْوَتِهِ وَ اسْتَجَابُوا لَهُ حَيْثُ أَسْمَعَهُمْ حُجَّةَ رِسَالاَتِهِ
و به ديدار او شتافتند و اجابت دعوتش را بر يكديگر پيشى گرفتند. چون حجت رسالت خويش به گوششان رسانيد، پاسخ قبول دادند
وَ فَارَقُوا الْأَزْوَاجَ وَ الْأَوْلاَدَ فِي إِظْهَارِ كَلِمَتِهِ وَ قَاتَلُوا الْآبَاءَ وَ الْأَبْنَاءَ فِي تَثْبِيتِ نُبُوَّتِهِ وَ انْتَصَرُوا بِهِ
و از زن و فرزند خويش براى اظهار دعوت او بريدند و در تثبيت نبوتش با فرزندان و پدران خود پيكار كردند، تا به وجود او پيروز شدند.
وَ مَنْ كَانُوا مُنْطَوِينَ عَلَى مَحَبَّتِهِ يَرْجُونَ تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ فِي مَوَدَّتِهِ
بار خدايا، به آمرزش و خشنودى خود، آن كسان را ياد كن كه محبت او در دل داشتند و در بازار مودت او به تجارتى اميد بستند كه در آن زيان و كساد راه نيابد.
وَ الَّذِينَ هَجَرَتْهُمُ الْعَشَائِرُ إِذْ تَعَلَّقُوا بِعُرْوَتِهِ وَ انْتَفَتْ مِنْهُمُ الْقَرَابَاتُ إِذْ سَكَنُوا فِي ظِلِّ قَرَابَتِهِ
و آن كسان را كه چون چنگ در ريسمان ولاى او زدند، خاندان و عشيرت از ايشان بگسست و چون در سايه پيوند او آرميدند، خويشان پيوند از ايشان ببريدند.
فَلاَ تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَكُوا لَكَ وَ فِيكَ وَ أَرْضِهِمْ مِنْ رِضْوَانِكَ
بار خدايا، آنچه را كه آنان براى تو و در راه تو واگذاشتند فراموش منماى و به خشنودى خويش خشنودشان فرماى،
وَ بِمَا حَاشُوا الْخَلْقَ عَلَيْكَ وَ كَانُوا مَعَ رَسُولِكَ دُعَاةً لَكَ إِلَيْكَ
زيرا كه مردم را براى اعتلاى دين تو گرد آوردند و همراه با رسول تو براى رواج آيين تو خلق را به سوى تو فرا خواندند.
وَ اشْكُرْهُمْ عَلَى هَجْرِهِمْ فِيكَ دِيَارَ قَوْمِهِمْ وَ خُرُوجِهِمْ مِنْ سَعَةِ الْمَعَاشِ إِلَى ضِيقِهِ وَ مَنْ كَثَّرْتَ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ مِنْ مَظْلُومِهِمْ
و به سزاى آنكه از شهر و ديار خود و از ميان قوم خويش مهاجرت كردند و امن و راحت خود به عسرت و تنگى بدل كردند، پاداش نيكشان عطا فرماى. و نيز پاداش ده آن گروه از ستمديدگان را كه در راه نصرت دين خود بر شمارشان افزوده اى.
اَللَّهُمَّ وَ أَوْصِلْ إِلَى التَّابِعِينَ لَهُمْ بِإِحْسَانٍ الَّذِينَ يَقُولُونَ
بار خدايا، تابعان اصحاب محمد را بهترين پاداش ارزانى دار؛ آنان كه به نيكى در پى اصحاب رفتند و مى گويند:
(رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَ لِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ) [1] خَيْرَ جَزَائِكَ
«پروردگار ما، ما را و برادران ما را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز. »
اَلَّذِينَ قَصَدُوا سَمْتَهُمْ وَ تَحَرَّوْا وِجْهَتَهُمْ وَ مَضَوْا عَلَى شَاكِلَتِهِمْ
آنها به جانب ايشان آهنگ كردند و مقصد و مقصود آنان جستند و به شيوه آنان رفتند
لَمْ يَثْنِهِمْ رَيْبٌ فِي بَصِيرَتِهِمْ وَ لَمْ يَخْتَلِجْهُمْ شَكٌّ فِي قَفْوِ آثَارِهِمْ وَ الاِيتِمَامِ بِهِدَايَةِ مَنَارِهِمْ
و در دلشان شائبه ترديد پديد نيامد تا از راهشان منحرف سازد يا در پيروى آثار ايشان خلل آورد و از اقتدا به فروغ تابناك هدايتشان بازدارد،
مُكَانِفِينَ وَ مُوَازِرِينَ لَهُمْ يَدِينُونَ بِدِينِهِمْ وَ يَهْتَدُونَ بِهَدْيِهِمْ يَتَّفِقُونَ عَلَيْهِمْ وَ لاَ يَتَّهِمُونَهُمْ فِيمَا أَدَّوْا إِلَيْهِمْ
بلكه همواره پشتيبان و ياور آنان باشند، آيين ايشان را پيروى كنند و به فروغ هدايتشان راه جويند و همرأى و هم پيمانشان بوند و آنچه از ايشان بشنوند به دروغ نسبت نكنند.
اَللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى التَّابِعِينَ مِنْ يَوْمِنَا هَذَا إِلَى يَوْمِ الدِّينِ وَ عَلَى أَزْوَاجِهِمْ وَ عَلَى ذُرِّيَّاتِهِمْ وَ عَلَى مَنْ أَطَاعَكَ مِنْهُمْ
بار خدايا، بر تابعان و زنان و فرزندانشان و هر كه از ايشان مطيع فرمان تو باشد، از امروز تا روز باز پسين درود بفرست؛
صَلاَةً تَعْصِمُهُمْ بِهَا مِنْ مَعْصِيَتِكَ وَ تَفْسَحُ لَهُمْ فِي رِيَاضِ جَنَّتِكَ وَ تَمْنَعُهُمْ بِهَا مِنْ كَيْدِ الشَّيْطَانِ
درودى كه به بركت آن، ايشان را از نافرمانى خود بازدارى و باغهاى بهشت به رويشان گشاده گردانى و از كيد شيطانشان نگهدارى.
وَ تُعِينُهُمْ بِهَا عَلَى مَا اسْتَعَانُوكَ عَلَيْهِ مِنْ بِرٍّ وَ تَقِيهِمْ طَوَارِقَ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ إِلاَّ طَارِقاً يَطْرُقُ بِخَيْرٍ
و چون در كارى نيك از تو مدد خواهند، ياريشان كنى و از حوادث روزان و شبان – مگر آنچه خيرشان در آن باشد – حفظ كنى
وَ تَبْعَثُهُمْ بِهَا عَلَى اعْتِقَادِ حُسْنِ الرَّجَاءِ لَكَ وَ الطَّمَعِ فِيمَا عِنْدَكَ وَ تَرْكِ التُّهْمَةِ فِيمَا تَحْوِيهِ أَيْدِي الْعِبَادِ
و اميد به لطف و كرم خويش در دل آنان پديد آورى و چنان كنى كه به آنچه در نزد توست آزمند گردند و در آنچه ديگر بندگان در دست دارند تهمت روا ندارند.
لِتَرُدَّهُمْ إِلَى الرَّغْبَةِ إِلَيْكَ وَ الرَّهْبَةِ مِنْكَ وَ تُزَهِّدَهُمْ فِي سَعَةِ الْعَاجِلِ وَ تُحَبِّبَ إِلَيْهِمُ الْعَمَلَ لِلْآجِلِ وَ الاِسْتِعْدَادَ لِمَا بَعْدَ الْمَوْتِ
تا آنان را چنان بازگردانى كه به سوى تو بگروند و از تو بيم كنند، و به فراخي ها و خواسته هاى اين جهان زودگذر بى ميلشان كنى و شوق عمل براى ثواب آن جهانى و آمادگى براى پس از مرگ را در دلشان اندازى
وَ تُهَوِّنَ عَلَيْهِمْ كُلَّ كَرْبٍ يَحِلُّ بِهِمْ يَوْمَ خُرُوجِ الْأَنْفُسِ مِنْ أَبْدَانِهَا
و سختى و تلخكامى روزى را كه جانها از بدنهاشان بيرون مى آيد بر آنها آسان كنى
وَ تُعَافِيَهُمْ مِمَّا تَقَعُ بِهِ الْفِتْنَةُ مِنْ مَحْذُورَاتِهَا وَ كَبَّةِ النَّارِ وَ طُولِ الْخُلُودِ فِيهَا
و از حوادث وحشتزاى قيامت و سختى آتش دوزخ و عذاب جاويد آن معاف دارى
وَ تُصَيِّرَهُمْ إِلَى أَمْنٍ مِنْ مَقِيلِ الْمُتَّقِينَ
و به جايگاه امن و آرامش كه پرهيزگاران راست روانه گردانى.
