رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل ششم: دعاهایی که در ساعات روز باید خواند و دعاهای هر روز که خصوصیتی به ساعتی ندارد؛

و نيز روايت كرده: هركه در طول يك سال، هر روز يك بار اين دعا را بخواند، تا جاى خود را در بهشت نبيند نميرد:

سُبْحانَ الدّآئِمِ الْقآئِمِ سُبْحانَ الْقآئِمِ الدّآئِمِ سُبْحانَ الْواحِدِ الاَْحَدِ

منزّه است پاينده پا برجا، منزّه است پا برجاى پاينده، منزّه است يگانه يكتا،

سُبْحانَ الْفَرْدِ الصَّمَدِ سُبْحانَ الْحَىِّ الْقَيُّومِ سُبْحانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ

منزّه است بى ‏همتاى بى ‏نياز، منزّه است زنده به خود پاينده، منزّه است خدا، و به ستايش‏ مى‏ ستايمش،

سُبْحانَ الْحَىِّ الَّذى لايَمُوتُ سُبْحانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ

منزّه است زنده‏ اى كه هرگز نمى ‏ميرد، منزّه است فرمانرواى بسيار مقدّس،

سُبْحانَ رَبِّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ سُبْحانَ الْعَلِىِّ الاَْعْلى سُبْحانَهُ وَ تَعالى

منزّه است پروردگار فرشتگان و روح، منزّه است والاى برت، منزّه است او و بالاست.